La digue.

Ons Helga is misschien wel de late vogel van ons 3 , maar vanmorgen was ze daarbij ook de vroegste! Omstreeks 5.45u sprong ze al uit haar bed. In haar ukkie, en in pyjama steekt ze de straat over om op het strand de zonsopgang te gaan bewonderen. De andere 2 draaien zich nog een keer om en slapen gewoon weer verder... Dank U Helga voor de mooie foto's! Een 1.5 uurtje later ontwaakt de rest van de bende en schieten ook zij meteen in actie. Althans na onze dagelijkse ochtendroutine met kat en koffie. We vertrekken vandaag naar het eiland La Digue met de Ferry. Eenmaal aangekomen bij de pier kijken we er allen naar uit voor de tocht over zee. Helaas duurde dit gevoel maar even... De open zee was nogal onstuimig vandaag en onze boot , die er volle bak overheen raasde, ging vantijd serieus heen en weer. We zaten uiteraard op het bovendek om eventuele vissen te spotten,  maar daar hebben we geen seconde aan gedacht. Na de eerste 10 minuten zat Cathy al met een ei, het water vloog dan ook tot aan onze oren. Nog eens 10 minuten later werd ons Renée zeeziek. De enigste die nog stand hield was ons Helga. Al sjans 😁. Onze boot stopt eerst in Praslin, hier nemen we dan ook afscheid van onze kersverse tortelduifjes die hun witte broodsweken gaan inzetten. Adios Emy en Jeroen, geniet van elkaar en jullie verdere vakantie! Wij stappen over op de volgende boot die ons verder naar de eindbestemming gaat brengen. Renée heeft ondertussen een manier gevonden tegen de misselijkheid. Zich vastklampen aan een paal en doen alsof ze wandeld. Euhm jaaaaa , da's een heel grappig zicht 😂. Zolang je je maar goed voelt Renée! Na een totale vaartijd van 1.5 uur arriveren we eindelijk op La Digue. Wauw! Het kan dus altijd nog mooier worden! Er heerst hier een echte 'chill out' sfeer met die talrijke kleine straatjes. Het enigste vervoermiddel op dit eilandje (met een totale oppervlakte van 10 km) is dan ook de fiets. Het oogt hier dan ook totaal anders dan op Mahé. De zee is nog mooier, de huisjes pittoresker en de schildpadden veel groter. Maar echt groter! Hier wandelen de gigantische landschildpadden gewoon rond als katten. Maar dan veel trager. Ook ons Renée heeft hier veel beziens. We vermoeden dat het door haar prachtige lange benen komt. De bewoners hier, donkere Afrikanen, roepen haar vrolijk na. Zijzelf wordt er echter ongemakkelijk van. Komaan Renée,  show them those killer legs!! We leggen ons nog eventjes aan het strand voor uit te rusten van de doortocht. Nieuw strand , nieuwe visjes! Kom maar op met die snorkel (cathy dus). En nee, hier zitten geen kwallen... Een zeeschildpad heeft ons pad nog steeds niet gekruist, maar we hebben al wel een zeeegel, zeekomkommer en kleurrijke visjes gespot. Voorlopig zijn we er nog tevreden mee. Wanneer de avond valt keren we weder naar ons hotelletje. We maken ons klaar voor een avondmaal en we gaan er nog ene drinken hierover! Een goeie cocktail wacht ons op..